NC #ฟิคยอมป๋าเถอะอีหนู $ 8 $
ความเมาสู่ความเมีย
"เบา...ก่อน อ๊า..."
พอเครื่องติดผมก็หน้ามืดฉิบหาย นับไม่ถ้วนว่ากัดลำคอขาวไปกี่รอยแล้ว ไอ้กลิ่นสบู่ห่าเนี่ยอะตัวดี อาบอยู่ทุกวันไม่เห็นรู้สึกอะไร แต่พอวันนี้ได้กลิ่นมาจากตัวแบคฮยอนมันกลับกระตุ้นอารมณ์เพศจนคุมตัวเองไม่ได้
แบคฮยอนก็อีกคนทำไมต้องครางหวานนักก็ไม่รู้ เนื้อตัวนิ่มๆ บีบเคล้นไปส่วนไหนก็เต็มไม้เต็มมือดีจริงๆ โดยเฉพาะซอกคอขาวที่เพิ่งฝากรอยรักไปหยกๆ เล่นซะผมหลงจนไม่อยากเงยหน้าไปไหน แต่ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก เพราะสิ่งที่น่าหลงไหลมากกว่ากำลังรออยู่ด้านล่างเรือนร่างนี้
"ฮึก! ฮ่ะ... อื้ม..."
แค่เริ่มครอบปากกับตุ่มไตสีหวานร่างน้อยก็ดิ้นพล่านพาลให้น้ำกระเซ็นไปเปื้อนพื้น เขาคงเสียวมากถึงเกร็งไปทั้งร่าง นับประสาอะไรกับคนลงมือทำอย่างผม มันทั้งเสียว ทั้งมันลิ้นจนหยุดตวัดละเลงยอดอกคู่นี้ไม่ได้
"ป๋ารู้ว่าเสียวแต่ขอแกล้งให้หนำใจหน่อยนะคะ สัญญาจะป้อนน้ำ...ป้อนนม...ให้อย่างงาม เรื่องเลี้ยงเด็กขาวๆ เนียนๆ ไว้ใจป๋า" หอมแก้มนุ่มซ้ำๆ ก่อนเลื่อนหน้าคลอเคลียใบหูเย็นเฉียบกระซิบบอกให้เขาเตรียมใจ อีกมือเอื้อมไประบายน้ำในอ่างทิ้งพร้อมกับเปิดน้ำเปล่าล้างตัวให้หมดคราบสบู่ เพื่อที่ผมจะได้สนุกกับเรือนร่างน่าฟัดอย่างเต็มที่
เด็ดแฮะ!
เดาะลิ้นชื่นชมแก่นกายแข็งขืนตรงหน้าท้องแบนราบหลังไร้สิ่งบดบัง แบคฮยอนกำลังมีอารมณ์ก็เป็นธรรมดาที่ดื่มแล้วความต้องการเรื่องอย่างว่าจะสูงกว่าปกติ ในขณะที่แบคฮยอนต้องการเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ ผมก็สวมรอยระบายความใคร่ของตัวเองไปด้วยซะเลย มันช่วยไม่ได้นี่หว่าก็อยากน่ารังแกเอง ที่ตั้งใจจะรวบหัวรวบหางไว้เป็นหนทางสุดท้ายคงต้องเลื่อนขึ้นเป็นวาระเร่งด่วน ส่วนต่อไปจะเป็นยังไงก็ค่อยวางแผนกันอีกที
ตอนนี้ขอโลภมากกับคนไร้สติตรงหน้าก่อน
"ช่วยปลุกป๋าหน่อย ทำให้มันแข็งแกร่งกว่านี้ด้วยปากบางๆ ของอีหนู"
ผมยืนขึ้นย่อเข่าจับแท่งเนื้อเริ่มขยายถูไถจ่อปากแบคฮยอน แต่คนหน้าหวานที่นั่งพิงขอบอ่างกล้บเบือนหน้าหนี ผมจึงต้องบังคับบีบสองแก้มให้เปิดปากก่อนสวนแก่นกายยัดเยียดเข้าไปแล้วกดหัวเขาให้นั่งนิ่งอมค้างไว้อย่างนั้น
ซี๊ดดดด ในปากอุ่นได้อีก เสียวสัด!
"อื้ม... อ่อก!" เจ้าของโพรงปากระอุพยายามขย้อนคายทรงกระบอกแสนคับปากออกแต่ไม่เป็นผล เขาช้อนมองค้อนไม่พอใจ แต่แล้วยังไงอะ? ก็มีของผมอยู่เต็มปากจะด่าก็คงไม่สะดวก จะหนีผมก็ยืนค้ำหัวขวางอยู่ ไหนๆ ก็เห็นเขาสู้ไม่ได้แล้วผมเลยสาวสะโพกเข้าออกซะเลยจะได้ไม่เสียเวลา
"ห้ามกัด ห้ามคาย ห้ามโดนฟัน ...แต่ป๋าฟันหนูได้ ป๋าโอเค"
"หื้ออออ อ๋อยออกไอ"
"ถอยตอนนี้ก็โง่สิ เชี่ย! ลิ้นโดนตรงหัวแบบเมื่อกี้ ฮึ่ม..."
ฟินจนหยุดไม่อยู่ ขยับสะโพกตามใจดึงออกแล้วสวนเข้าไปใหม่ เน้นให้ส่วนปลายไถลไปตามลิ้นสากผลลัพธ์ก็ทำเอาพูดไม่ออก ต้องกัดปากมองไฟนีออนจนแสบตา แต่ไม่รู้จะเสตาไปไว้ที่ไหนดีเมื่อความวูบไหวที่ฝากไว้ในปากนิ่มห่อหุ้มตัวตนจนไม่กล้าก้มมองด้านล่าง เดี๋ยวเสร็จไว
"ฮือ... ค่อกๆๆ" ใบหน้าโยกคลอนตามแรงกระแทกสำลักท่อนเอ็นที่ผมส่งไปถึงคอหอยเขา ต่อให้แบคฮยอนตีหน้าขาผมรัวๆ ผมก็ช่วยเขาได้แค่ลดสปีดเอวลงเท่านั้น แต่ถ้าให้หยุดคงยากเพราะสิ่งที่วิ่งเข้าวิ่งออกปากแดงมันแข็งเจียนระเบิดอยู่แล้ว
ความร้อนด้านในทำหัวใจกระตุกหลายต่อหลายครั้ง สมองโล่งไม่เหลือเรื่องเครียดให้คิด ตอนนี้มีแต่ชื่อแบคฮยอนลอยอยู่ในหัว ผมต้องการเขา... ต้องการมากจริงๆ
"อื้มมมม อ้า...แบคฮยอน" สุดท้ายก็หลุดครางชื่อนี้ออกมาจนได้ "ซี๊ด... ปากยังขนาดนี้ ในตัวจะขนาดไหนวะแม่ง"
"อึก! ฮื้ออออ" ตอนเขากลิ้งลิ้นต่อต้านเอวไม่รักดีก็ตอบโต้ไสความใหญ่โตถี่ยิบเพื่อเอาชนะ ระดับความเร็วเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แบคฮยอนต้องใช้มือดันหน้าท้องผมไว้แล้วจิกเล็บลงไปเป็นการห้าม แต่ยามนี้ร่างกายมันไม่ฟัง แก่นกายปวดตุบในตัวแล่นพล่านไปด้วยกระแสความเสียว ตาเริ่มพร่า มือกุมแก้มนิ่มเริ่มเกร็งพร้อมจะรั้งใบหน้าไร้ความเต็มใจเข้าหา และงวดสะโพกส่งกลางกายผ่านโพรงปากสุดตัว
"จะแล้ว... อะ... อ่าห์"
"ฮรึก! ฮ้ะ แคกๆๆ อ๊อก!"
คนตัวเล็กเบ้หน้าทั้งไอทั้งบ้วนนมขุ่นข้นออกข้างปาก โดยที่ผมยังคาท่อนลำรอให้ปลดปล่อยให้หมดก่อน ใช้มือช่วยรูดโคนแท่งเนื้อไล่ไม่กี่ทีก็ถอยออกจนของเหลวบางส่วนยืดติดปลายมนกับริมฝีปากเป็นทางยาว แบคฮยอนรีบถุยน้ำคาวในปากจนหมดทันที่ที่ผมละมือจากข้างแก้ม ไม่รู้ว่าได้เผลอกลืนมันลงไปบ้างหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆ คราบข้นเหนียวกำลังไหลจากคางไปถึงลำคอเกลื่อนรอยรักจนกลายเป็นภาพลามกไปซะแล้ว
พระอิฐพระปูนที่ว่าแน่มาเจองี้ใครจะไม่อยากลากขึ้นเตียงบ้างถามหน่อย
"ของป๋าอร่อยมั้ย?" ผมก้มลงหอมศีรษะเด็กน้อยแล้วนึกสนุกแกล้งหลอกถามเอาคำตอบจากคนเมา
"โขม แปลก มาปล่อยในปากทำมาย"
"เขารณรงค์กันทั่วเมือง รักใครให้ดื่มนม... "
"โกโหก"
ผมหัวเราะร่วนกับท่าทางรู้ทันของเขามันโคตรน่าตลก ก่อนจะหันไปเริ่มฉุดแขนเล็กช่วยพยุงแบคฮยอนให้ลุกยืนพิงอกพลางใช้นิ้วเกลี่ยเช็ดรอบปากให้สะอาด อีกมือว่างๆ ก็บีบนวดก้นกลมเร้าอารมณ์ไปด้วย ไปๆ มาๆ แก่นกายเพิ่งคายน้ำของผมก็ฟื้นคืนชีพอีกครั้งภายในพริบตา ผมมองลูกชายตัวเองกำลังพองใหม่แล้วอดชำเลืองมองแท่งชมพูของร่างเล็กไม่ได้ มันตั้งชันค่อยๆ ขับน้ำใสมาเคลือบส่วนหัวก็พอรู้ได้ว่าถึงตาผมต้องช่วยเขาบ้างแล้ว
"ป้อนนมรสกล้วยเสร็จ ต้องป้อนน้ำล้างปากนะคะเด็กดี"
กายผอมถูกอุ้มจากห้องน้ำมาวางบนเตียงในสภาพเปลือยเปล่ากันทั้งคู่ ผมรีบร้อนขึ้นคร่อมคนใต้ร่างเพราะอดใจไม่ไหวไม่อยากทนอะไรอีก กลีบปากที่ถูกทำมิดีมิร้ายมาหมาดๆ ถูกระดมจูบอย่างไม่นึกรังเกียจ กลับชอบใจด้วยซ้ำที่กวาดลิ้นไปทางไหนก็สัมผัสถึงรสเฝื่อนคลุ้งผสมกับความหวานในโพรงปากนี้ มันเป็นเครื่องยืนยันว่าผมสามารถเอาชนะจอมดื้อไปได้อีกขั้น อีกเดี๋ยวทั้งหมดที่แบคฮยอนมีผมก็จะได้ครอบครองมัน ไม่ว่าจะเรือนร่างหรือศักดิ์ศรีที่เขาภูมิใจหยิ่งผยองนักหนา และอีกสิ่งสำคัญคือตึกไอ้ชางอินที่แบ่งขายให้คนตัวเล็กทำร้าน หลังผ่านคืนนี้ไปทุกอย่างจะตกมาอยู่ในกำมือผมทันที
แบคฮยอนกำลังกลายเป็นคนของผมอย่างเต็มตัว ทว่าเต็มใจมั้ย? เรื่องนั้นไม่ได้แคร์ซะด้วยสิ
"อื้ออออ ง่วงแล้ว" เสียงแหบแทรกขึ้นระหว่างโดนชโลมลิ้นเลียติ่งหูจนสะท้าน แต่กลับเอ่ยปากว่าอยากนอนซะอย่างนั้น
"ยังไม่ถึงเวลานอน"
"เมื่อหร่ายด้ายนอน?" คนพูดหยีตายกมือถูจมูกไปมาเหมือนเด็ก ผมเผลอยิ้มแล้วจุ้บปลายจมูกแดงจากแรงขยี้อย่างเอ็นดู ก็อยากรู้ว่าเขาจะหลับลงไปได้ยังไงทั้งที่ข้างล่างมันแข็งทื่อบวมออกขนาดนั้น ไม่ปวดบ้างเลยหรือไง เห็นแล้วยังสงสารอยากช่วยให้หลั่งสักน้ำ
"เมื่อ... อีหนูยอมให้ป๋าใส่ไอ้นี่เข้าไปในตัวละมั้ง"
"อ๊ะ! มะ...ไม่ให้ถู ฮ้า... แบบนั้น" ผมขยับสะโพกเสียดสีเอ็นใหญ่กับแก่นกายสั่นระริกของร่างบาง เขาถึงกับร้องลั่นจิกทึ้งผ้าปูที่นอนเหนือหัวทุรนทุราย
"ไม่เอามังกรป๋าถู งั้นเปลี่ยนเป็นมือรูดเร็วๆ แบบนี้..."
"อ้า... อย่า อ๊ะ..."
ห้านิ้วโอบรอบแก่นกายขนาดกะทัดรัดรูดรึงขึ้นลงเร็วๆ ให้ตัวน้อยหายใจหายคอไม่ทัน ผมน่ะอยากเห็นเขาเสียวสุดๆ ไปเลย แค่อาการดิ้นพล่านตัวงอเป็นกุ้งมันยังไม่น่าพอใจหรอก แบคฮยอนต้องคลั่งกว่านี้ ต่อให้ไม่มีสติเต็มร้อยตอนเราร่วมรักกัน เมื่อพรุ่งนี้มาถึงเขาจะต้องไม่มีทางลืมว่าคืนนี้ระหว่างเราเร่าร้อนถึงระดับไหน
"อือ... คุณ... คุณ"
ผมยิ้มมุมปากรับคำเรียกขานแต่ไม่ได้พูดอะไร เมื่อไต่จูบจากลำคอหอมลงมาบนแผ่นอก ฝากรอยรักตามเบี้ยใบ้รายทางจนผิวขาวเปลี่ยนเป็นจ้ำแดง กระทั่งลงเล่นกับยอดอกมือซ้ายเคล้นคลึงไปรอบวงปาน ปากก็ครอบดูดเนื้อแข็งเป็นไตอีกข้างแล้วรัวลิ้นเขี่ยส่วนยอดอยู่ในปากให้จังหวะสอดคล้องกับการขยับข้อมือด้านล่าง
ขาเรียวแยกกว้างโดยไม่ต้องบังคับ คำเชื้อเชิญผ่านแววตาวูบไหวที่ผงกหัวขึ้นดูขณะโดนไต่จูบกลางแผ่นท้องลงมาถึงสะดือ ผมสบตาหวานหยั่งเชิงเล็กน้อยก่อนงับท้องน้อยในตำแหน่งล่อแหลม มือเล็กรีบตะปบกลางกระหม่อมจิกทึ้งเส้นผมผมไว้เพื่อบรรเทาความวาบหวิว
"อ๊า ฮืม... ปาก..."
แบคฮยอนพยายามดันหน้าผมออกดีที่ขืนตัวไว้ ไม่สนว่าอีกฝ่ายจะดิ้นเร่าแค่ไหนเมื่อถูกอมท่อนลำจนมิดโคน รู้สึกเลยว่าเขากำลังจิกปลายเท้ารุนแรงเตียงแทบทะลุทุกครั้งที่ผมรูดปากจากโคนขึ้นสุดปลายแล้วดูดจ๊วบเหมือนไอติม คนหน้าขึ้นสีถึงกับแอ่นตัวขึ้นตามการถอนปาก ก่อนถูกชโลมเอ็นอุ่นด้วยการถ่มน้ำลายลงบนรูเปิดปล่อยให้ไหลย้อยจากหัวหยักลงถึงพวงเนื้อด้านล่าง ผมถึงค่อยจัดการเลียย้อนศรขึ้นมาอีกที
ผมเล้าโลมเขาไม่หยุดแบบนั้นนานพอสมควร จนตอนนี้ตรงนั้นมีเลือดลมคั่งแข็งเป็นหินดูก็รู้ว่าแบคฮยอนใกล้จะไปเต็มที และผมก็ใจดีไม่ถ่วงเวลาให้เขาถึงฝั่งไวๆ ตั้งใจขยับปากเข้าออกเร็วขึ้น มือช่วยลงเล่นลูกบอลสองลูกข้างใต้ปลุกกำหนัดอีกทาง ที่ลืมไม่ได้คือลงนิ้วสะกิดยอดอกคีบและบีบจนแบคฮยอนครางไม่เป็นภาษาในช่วงสุดท้าย
"อ... อีก ฮ๊า อึก! เสียว อือ อื้อ"
"ปล่อยมา ป๋ารับไว้เอง" ว่าแล้วลงมือทำหน้าที่ต่อไม่มีบกพร่อง ปาดลิ้นตรงรอยหยักอีกครั้ง มีบ้างที่ส่งปลายลิ้นจี้ลงปิดรูเล็กไม่ให้น้ำซึมออกมาได้ง่ายๆ เพราะแบบนั้นเอวคอดจึงเด้งสะโพกสู้อย่างลืมตัว แต่ไม่นานเขาก็เปล่งเสียงร้องพร้อมทะลักของเหลวที่เก็บกดเข้าปากผมจนกลืนไม่ทัน
"ห้ะ... อื้ม... ฮะ อ๊า..." คนตัวเล็กเกร็งตัวปลดปล่อยยังไม่หมด แต่ผมต้องผละท่อนอุ่นออกไปก่อนเพราะน้ำที่พุ่งมาเรื่อยๆ กระฉอกลงคอเกือบทำให้สำลัก ต้องยกมือเช็ดมุมปากมองแก่นกายแดงก่ำดีดกลับไปแนบหน้าท้องเจ้าของแล้วกระตุกพ่นพิษเปื้อนผิวเนียนเป็นทางยาว
น่าเสียดาย อยากเก็บชิมไม่ให้เหลือ
"ป๋าทำถูกใจสินะถึงออกหมดตัวขนาดนี้ จะขอค่าตอบแทนเป็นอะไรดีน้า..." ถึงพูดไปจะเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาคนนอนแผ่หมดแรงผมก็อยากจะสื่อสารกับเขา แน่นอนว่าเซ็กซ์ที่ดีการเล้าโลมเป็นเรื่องสำคัญ อะไรที่ส่งเสริมอารมณ์คู่นอนได้ก็ยินดีทำให้ ยิ่งเป็นพวกลัทธิหัวดื้อไม่ค่อยเชื่อฟังด้วยแล้ว ยิ่งท้าทายให้อยากสยบเขาจนจำนนอยู่ใต้ร่างด้วยลีลารักของผมนานๆ "นึกออกละว่าอยากได้อะไร ยกตรงนี้ให้ป๋านะคะ..."
"ฮึก... อ่ะ เจ็บ! อย่าใส่เข้าม... มา"
กายขาวผ่องตะเกียกตะกายพลิกตะแคงตัวหนีจะติดก็ตรงผมกดโคนขาข้างหนึ่งเขาไว้ แล้วเอาอีกข้างวางบนบ่าแยกขาให้กว้างที่สุดเพื่อกดนิ้วกลางชำแรกรอยจีบปิดสนิทจมหายทีเดียวสุดความยาว
"อย่าเกร็ง อย่าดื้อ นิ้วจะขยับไม่ได้อยู่แล้ว จะตอดอะไรนักหนา"
แบคฮยอนนอนไม่อยู่สุข เขาครางและร้องต่อต้านนิ้วแรกที่แช่ไว้ทุกทางรวมถึงการขมิบตอดไล่นิ้วผมออกมา ตอนนั้นเองถึงได้รับรู้ว่าช่องทางด้านหลังมันมีพลังมากขนาดไหน เพราะแค่นิ้วเดียวเข้าไปยังยากลำบากจนน่าตกใจ ถ้าเปลี่ยนไปลูกผมเข้าไปจะไม่โดนรัดจนขาดเลยเหรอ
โอ้ยยยย แค่คิดก็เสียวแล้ว เดี๋ยวพ่อก็จับกระแทกเข้าไปซะเลยนี่ เบิกทงเบิกทางอะไรช่างหัวมันแล้ว!
"อ๊า!!! ฮื้อ... ไม่ชอบ ไม่ชอบเลย" เขาอ้อนวอนทั้งน้ำตาคลอเบ้า เมื่อผมสวมบทโหดดึงนิ้วแรกออกมาแล้วดันเข้าไปใหม่เพิ่มเป็นสองนิ้ว พาลให้เจ้าตัวสะดุ้งเฮือกคว้าข้อมือผมที่เท้าเตียงอยู่เข้าไปบีบเพื่อขอต่อลอง "เอาออกนะ... แน่นเกิน..."
"ขยับเรื่อยๆ จะไม่แน่น จะหายเจ็บ" ผมจับมือเรียวย้ายตัวไปจูบปลอบข้างแก้มมีเหงื่อซึม คิดแผนการอยู่ในหัวแล้วว่าควรเบนความสนใจด้วยการฟัดยอดอกแกล้งกัดดึงเบาๆ ในระหว่างที่ลองขยับสองนิ้วในช่องลับแสนคับตึง
"ค...คุณหลอก! อ้ะ"
ไอ้นิสัยขี้เถียงมันแก้ยากกว่าจับแก้ผ้ามากเลยว่ะ เมาแค่ไหนตัวตนก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน บ่นได้บ่นดีผมเลยแทรกนิ้วเข้าไปแรงๆ ชักเข้าออกเร็วขึ้นความฝืดก็หายไป เหมือนทางรักจะคลายตัวลงเยอะแล้ว ในทางกลับกันเสียงครางใสก็มีแต่จะต่อเนื่องทวีความดังขึ้นหลังมีนิ้วที่สามเข้ามาร่วมวง
"มัน... อื้มมมม เจ็บนะ ไม่เอาแล้ว พอเถอะ"
"แปปเดียว" ตอบส่งๆ ตาไม่ได้ละจากจุดที่นิ้วตะบันเข้าไปในตัวอีกคนเลยแม้แต่น้อย ปากทางรอยจีบกำลังขยายต้อนรับสามนิ้วง่ายขึ้น ไอ้ความยากลำบากก็เริ่มห่างจากตอนแรกเยอะแล้ว ส่วนแรงรัดภายในยังคงที่ไม่มีทีท่าจะเบาลง
แบคฮยอนน่าจะพร้อมแล้วล่ะ
ผมดึงนิ้วออกแล้วลุกไปจูบหัวไหล่มนทีหนึ่ง ก่อนก้าวขาลงจากเตียงไปหยิบถุงยางอันสุดท้าย หลังนึกได้ว่าเหวี่ยงทิ้งไปในลิ้นชักตู้เสื้อผ้าเมื่อชาติที่แล้ว ผมไม่ได้พาใครมาบ้านนานแล้ว ส่วนใหญ่ก็หิ้วกันไปโรงแรมจะใช้ทีค่อยซื้อทีที่ห้องเลยไม่มีถุงยางเผื่อไว้ แล้วก็ไม่รู้ว่ายังอยู่หรือเปล่า ไม่ใช่ป้าอิมเอาไปทิ้งแล้วล่ะ ได้แห้วแดกแน่คราวนี้
แต่เหมือนดวงจะได้เมียแฮะ สุดท้ายก็ไปคุ้ยเจอมาจนได้ ยืนขยับแก่นกายตัวเองสองสามทีก่อนแกะพลาสติกใสมาสวมหัวแล้วรูดเข้าเรียบร้อยก็กลับขึ้นเตียงทันทีกลัวยาหยีจะรอนานเลยไม่อยากชักช้า กุลีกุจอจับขาแบคฮยอนอ้าออกเผยงูน้อยอ่อนตัวสลบไสลเพราะโดนความเจ็บเล่นงานตอนเบิกทาง ถัดลงมาคือทางรักแดงจัดขมิบรอให้ผมเข้าไปเติมเต็ม
ก็เป็นซะอย่างเงี่ย! อ่อยไม่รู้ตัว ป๋าถึงได้เป็นผัวสายฟ้าแลบ
"อึก! อ้าาาา เจ็บ ผมเจ็บ หยุดดัน..."
นิ้วเรียวยันหน้าท้องผมไว้ไม่ให้กดตัวลงไป สีหน้าแบคฮยอนเหมือนจะร้องไห้ทั้งที่ผมจ่อลำหายเข้าไปแค่หัวทู้เท่านั้น นี่แค่เริ่มก็มีแววว่าจะเข้าไม่ได้แล้วว่ะ ข้างในโคตรรัดติ้วทำเอาไม่กล้าฝืนต่อกลัวเขาเจ็บ
"นิดเดียว ทนหน่อย"
"คุณชอบหลอก ไม่จริง... อึก! ชอบแกล้งให้ผมเจ็บ อืออออ"
"ไม่ใช่เวลามาเมาแล้วพยศ!"
"เอาออก... มันใหญ่ ม่าย...เจ็บ"
พูดเจ็บทุกประโยคจนเริ่มคิดละว่าผมกำลังฆ่าหั่นศพเขาอยู่ หรือเรากำลังมีเซ็กซ์อยู่กันแน่
"ให้ความร่วมมือหน่อย ผ่อนคลายกว่านี้ เราจะได้มีความสุขกัน ค้างคาอยู่แบบนี้ก็เจ็บคู่" ผมกุมแก้มร้อนผ่าวในฝ่ามือ จ้องลึกลงนัยน์ตาทรมานตรงหน้าพลางจูบหน้าผากเกลี่ยกล่อม เปลือกตาปรือกะพริบถี่เหมือนเขายังคงลังเล ก่อนเอ่ยถามกลับมาอย่างไร้เดียงสา
"เจ็บแบบนี้จะสุขเหรอ?"
"อื้ม จากนี้ไป...ความสุขป๋าเป็นของแบคฮยอนคนเดียว"
เราจ้องตากันตลอดและหน้าก็อยู่ชิดกันมาก ถึงรับรู้ได้ว่าการหายใจของอีกฝ่ายเริ่มสม่ำเสมอขึ้น เขาปรับลมหายใจให้ช้าลง สูดเข้าลึกๆ จนหน้าท้องป่องและผ่อนลมออกท้องก็ค่อยๆ ยุบลงช้าๆ ที่คนน่ารักตั้งใจทำทั้งหมดมันส่งผลถึงช่องทางคล้ายทางตันให้เปลี่ยนเป็นเพียงผนังนุ่มที่ผมจะผ่านเข้าไปได้ แม้จะไม่ง่ายแต่น่าจะมีหนทางอยู่บ้างล่ะนะ
"อ๊ะ...ฮื้มมม"
เมื่ออะไรลงตัวผมตัดสินใจกระแทกแท่งยาวเข้ารวดเดียวจนสุด และเพื่อป้องกันไม่ให้แบคฮยอนหวีดร้องดังเกินไปถึงรีบประกบปากกั้นเสียงเจ็บปวด ตวัดลิ้นเปียกเกี่ยวกระหวัดดึงความสนใจ ตอนนี้ส่วนล่างถูกโอบรัดตลอดลำมันตึงและคับสุดยอด ผนังลื่นเต้นตุบเป็นจังหวะทำเอาหัวใจเกือบหยุดทำงาน หายใจไม่ทั่วท้องเลยจริงๆ แช่ทิ้งไว้นิ่งๆ ทางยิ่งฟิตเปรี๊ยะ แล้วอุณหภูมิในกายแบคฮยอนก็ร้อนขนาดนั้น บวกกับแรงตอดเอาแต่ใจใครมันจะไปเล่นบทคนดีทะนุถนอมอยู่ได้นาน
"ซี๊ด จะขยับ... อย่าขมิบแรง เดี๋ยวแตก"
ถอนจูบก่อนนิ่วหน้าขณะซอยสะโพกเข้าออกเบาๆ แต่อุโมงค์รักกลับบีบจนปลายมันเสียวว๊าบขึ้นมาแทบกลั้นไม่อยู่ แม่งเอ๊ย! ฟิตอะไรขนาดนี้เนี่ย ดึงออกแล้วดันกลับแต่ละครั้งของผมต้องไปครูดผนังขรุขระด้านในทุกครั้งไป แบคฮยอนนอนแข็งทื่อไปทั้งตัว อ้าปากค้างตอนถูกกระทั้นหนักหน่วงแต่ไร้เสียงครางออกมา เดาได้ว่าจะจุกเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน
"อึม! อื้อออออ" จู่ๆ ปากเล็กก็เม้มเข้าหากัน คิ้วบางพลอยขมวดปมตามไปด้วย เจ้าของใบหน้าเห่อแดงเอื้อมมือคว้าท้ายทอยผมเข้าไปจูบแบบโลกตะลึง กว่าจะเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตอนตบเอวเข้าไปใหม่ ถึงรู้ว่าผมคลำเจอจุดลับของคนตัวเล็กเข้าให้แล้ว
แบคฮยอนมีอาการให้เห็นทุกครั้งที่ผมย้ำกดเน้นๆ ตรงนั้น เขาบีบต้นคอผมกระดูกแทบแหลกคามือ ป้อนจูบดุเดือดดูดดุนลิ้นจนเจ็บไปหมด ริมฝีปากบดนัวเนียเริ่มบวมและชาหนึบ ยังดีที่พอเหลือความรู้สึกตอนโดนฟันคมกัดปากล่างดังกึก ตามมาด้วยกลิ่นคาวเลือดฉุนขึ้นจมูก
"แสบนักนะ เรียกเลือดป๋าก่อนเลย"
ผู้ร้ายกัดปากผมนอนมองผมดุ้นลิ้นตรงแผลแตกเหมือนอยากพูดอะไรสักอย่างแต่ก็หันหน้าไปอีกทางแล้วปิดเปลือกตาแน่น มือที่เว้นจากการเกี่ยวก้านคอขยำจิกผ้าห่มข้างตัวยู่ยี่ไปหมด ดูก็รู้ว่าเขาคงเสียวกระสันแต่พยายามเก็บกลั้นอย่างหนัก ครั้งนี้ผมจะให้อภัยแล้วกัน ถือว่าผมทำดีเกินเหตุแบคฮยอนถึงเสียวปรอทแตกแบบนี้
"อ่าาาา อย่าโดน...ตรงนั้น" บอกเลยว่านี่ยังเบาไปด้วยซ้ำ แค่สาวเอ็นออกเกือบหลุดแล้วอัดสะโพกกลับเข้าไปหนักๆ ไม่กี่ทีเสียงกระเส่าก็ร้องขอซะแล้ว นี่ยังไม่รวมที่ตั้งใจหมุนควงปาดหัวป้านเสียดจุดเร้า กลั่นแกล้งกระทั่งแก่นกายเล็กสั่นไหวขับน้ำหยดลงหน้าท้องขาวจนเหนียวเหนอะเป็นวงกว้าง
ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมหลงสีหน้าแบคฮยอนตอนเมคเลิฟ ปกติไม่เคยเห็นเขาเซ็กซี่เย้ายวนขนาดนี้มาก่อน ยามที่คางเรียวเชิดหน้าปรือตามองเพดาน รอยสีกุหลาบบนลำคอนั่นจะเด่นอวดสายตาผมเสมอ ยิ่งมองใบหน้าน่ารักสลับกับไตแข็งบนอกและแก่นกายชูชัน ยิ่งส่งอารมณ์ให้ความต้องการพุ่งสูงเป็นเท่าตัว
จุ๊บ
จับสองขาวางบนบ่าจนก้นกบคนนอนหงายลอยขึ้นจากเตียงนิดหน่อย ก่อนบรรจงจูบปลีกน่องยืดตึงกลางอากาศระหว่างท่อนแข็งเชื่อมโยงสองเราไว้ด้วยกัน หัวเข่าไร้ตำหนิถูกริมฝีปากผมพรมจูบลามไปถึงขาอ่อน ไม่เว้นแม้แต่ซอกขาด้านในก็ยังไม่รอดโดนมือกร้านลูบไล้ขยำผิวละเอียดจนทั่วทั้งสองข้าง แม้เสียงเนื้อกระทบกันจะกลบเสียงครางแบคฮยอนบ้างในบางช่วง แต่อ่านได้ไม่ยากว่าเขาต้องพอใจแน่ที่ถูกสัมผัสอ่อนโยนอย่างนั้น
"ได้เวลาดับเครื่องชนแล้ว เจ็บหน่อย ไม่ไหวก็จูบป๋าได้ แต่ไม่เอากัดปากแล้วนะ" แลบเลียยอดอกให้ตุ่มแข็งชันลู่ตามทิศทางความสากของลิ้นจะพาไป ในใจตอนนี้ร้อนรุ่มอยากกอดสองขาที่พาดบ่ายึดไว้แล้วซอยเสยสังเวยตัณหาราคะซะให้สิ้นเรื่อง ซึ่งนั่นก็จะดูใจร้ายไปหน่อยเลยต้องบอกกล่าวกันสักนิด แต่หลังพูดจบผมก็ทำอย่างที่ใจปรารถนาเอาไว้ทุกประการ
ปึด!
"อะ โอ๊ย! คุณ ห้ะๆๆ"
"เสียววะอีหนู อื้ม ถ้ายอมป๋าแบบนี้ทุกวันจะให้สวมมงเมียหลวง นอนตีพุงบนหิ้งสวยๆ และรวยมากเลยค่ะ"
"ค คุณ... ข้างใน อ๊าๆ มัน ฮื่อๆ หยุดก่อน..."
"เด็ดฉิบหาย ซี๊ดดด" แบคฮยอนพูดอะไรไม่รู้ผมจับใจความไม่ได้ เสียงเขาก็สั่นเพราะแรงกระแทกเลยไม่ประติดประต่อ อีกอย่างสมาธิมุ่งไปที่โพรงอุ่นตอดถี่อย่างเดียว ผมถึงได้แต่พร่ำระบายความเสียวออกมาไม่ได้ใส่ใจฟังอีกฝ่าย นึกว่าเขาแค่ครางเพราะความวาบหวิวเหมือนกัน
แต่พอสอดใส่ไปพักหนึ่งชักเริ่มรู้สึกเสียววาบเข้าขั้วหัวใจพิกล มันแปลกๆ กว่าตอนใส่เข้าไปทีแรกเยอะเลย ยิ่งแท่งร้อนไถลสำรวจช่องแคบลึกขึ้นยิ่งสยิวจนจะระเบิดทายาทออกมาให้ได้ แต่นี่มันยังไม่ถึงเวลาไง ปกติสวมถุงยางมันไม่เสียวขนาดนี้ เวลานี้ควรจะแค่จวนเจียนอยากออกแต่ไม่ถึงขั้นทนไม่ไหวต้องแช่ค้างแล้วกลั้นใจควบคุมไม่ให้หลั่งแบบนี้ ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ จะมาใส่ถุงยางแล้วเสร็จไวเหมือนขับแลมโบแบบนี้ไม่ได้ รู้ถึงไหนอายถึงนั่น ต้องพักยกดึงมาเช็คสภาพสักหน่อย
โอ้โห ถอนตัวออกนี่รู้เลย...อย่าบอกว่าที่แบคฮยอนบอกให้หยุดเมื่อกี้เพราะเรื่องนี้?
โธ่ อิฟักแฟงแตงโมไชโยโห่ฮิ้ว!
ถุงยางขาด!!!
แม่งฉีกตั้งแต่กลางลำไปถึงปลายเลย นี่กูรุนแรงไปหรือเก็บถุงยางจนเสื่อมสภาพกันแน่วะ บัดซบสุดก็ชีวิตคนหล่ออย่างป๋านี่แหละ จะมีเมียเด็กทั้งทีถุงยางอันสุดท้ายดันมาสำออยลาตายตอนใกล้เสร็จกิจ แล้วกูจะเอาที่ไหนมาใส่ละโว้ย ห่าราก!
หยิบถุงเท้ามาแก้ขัดก่อนได้มั้ย?
ก็เหี้ยละ...
"ช่างแม่ง! สดก็สดวะ ค่อยดึงมาแตกนอกก็ได้"
เออ ใช้ไม่ได้รูดทิ้งลงเตียงไปเลย ถุงยางเหี้ยใจเสาะนี่วันหลังจะไม่อุดหนุนแล้ว ยี่ห้อห่าไรทำเนื้อบางก็จริงแต่เปื่อยง่ายเป็นทิชชูเลยอิเวร เสียอารมณ์ แต่คงต้องใส่กลางกายเข้าไปใหม่เพื่อสานต่อให้จบ แล้วพอเสียบเข้าไปอีกรอบเท่านั่นแหละ...
"ม่างงงง เนื้อเบียดเนื้อที่แท้จริง สัดเอ๊ย!" จะตายเอา ทุกอย่างเปลี่ยนไวแม้แต่หัวใจยังปรับตัวไม่ทัน จะพูดไงดี ไม่มีถุงยางมันอุ่นกว่า เสียวกว่า ฟินกว่า ถึงใจแบบชุดใหญ่ไฟกะพริบอะเข้าใจปะ คือไม่ไหว ให้ทนนานกว่านี้ต้องบ้าแน่ ผมต้องจัดแจงเปลี่ยนท่าให้ร่างบางนอนตะแคง ยกขาเรียวพาดมาทางด้านหลังที่ผมนอนซ้อนเขาอยู่ ก่อนจับอาวุธประจำกายโหมเข้าใส่ปากทางแคบเต็มแรงแบบไม่คิดชีวิต
"อุก! อ๊ะ... ลึก..."
ใช่ ท่านี้มันช่วยให้ผมเข้าลึกมากขึ้น คนด้านหน้าถึงรีบหันมาฟ้องและบอกอาการว่าเขากำลังจุกเพราะผมอัดสะโพกโหดร้ายไม่ปรานี
"แบบนี้จะทำให้รู้สึกดีขึ้น" สอดมืออ้อมมาบีบคีบยอดอกให้ และอีกมือส่งไปช่วยรูดแก่นกายพองคับมือที่ด้านหน้า เมื่อโดนเร้าหลายๆ ที่พร้อมกันสายตาเจ็บปวดก็เปลี่ยนเป็นหยาดเยิ้ม นี่แหละที่ผมอยากเห็นหน้าหวานๆ ตาลอยๆ มองมาให้ใจเต้นแรง หลังจากคืนนี้จะได้มีโอกาสเห็นแบคฮยอนน่ารักน่าขยี้อีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ เพราะฉะนั้นต้องรีบตักตวงผลประโยชน์ในช่วงเวลามึนเมาของเขาให้มากที่สุด
"จูบ... ผม..."
ป๋าหยิ่งได้มะ? เกิดอยากจะหวงตัวขึ้นมาได้หรือเปล่า
ล้อเล่นนนน ที่รักอุตส่าห์ร้องขอมาเอง ใครบ้างจะไม่ตอบสนอง
"อื้มมม"
แบคฮยอนหันคอมาเปิดปากให้ผมสอดลิ้นหยอกล้อตามความเคยชิน จำไม่ได้ว่าเราจูบกันไปกี่ครั้งแล้วนับตั้งแต่ผมเสนอหน้าเข้าไปแทรกแซงชีวิตผู้ชายตัวเล็กคนนี้ เขาสะดุดตาผมตั้งแต่แรกเห็น ไม่สิ! รอยยิ้มกับหน้าตาเป็นมิตรอย่างนั้นก็สะดุดตาทุกคนที่พบเห็นเขานั่นแหละ แม้ว่านิสัยจะดื้อด้านเอาเรื่องก็ตาม ผมว่าไอ้ความไม่ยอมคนของแบคฮยอนมันก็เป็นเสน่ห์ดี แต่บางทีก็เป็นของแสลงต่ออารมณ์ผมไม่น้อย โคตรรั้นและชอบเถียงจนน่าเอาคืนให้ร้องไม่ออก ก็น่าแปลกนอกจากแผนที่ทำให้ผมปล่อยเขาไปไม่ได้แล้ว การอยู่ใกล้อีหนูตัวแสบกลับทำให้ชีวิตเฮงซวยของผมรู้สึกมีสีสันขึ้นมาซะได้
แบคฮยอนเป็นของเล่นใหม่ในชีวิตผม น่าลอง น่าเล่น และท้าทาย แต่สุดท้ายสักวันมันอาจจบลงที่ผมเบื่อเขาแล้วเราก็แยกย้ายไม่ต่างจากหลายคนที่ผ่านมา
"ใกล้แล้วสิ" ผมกระซิบข้างหูคนตัวเล็กแล้วกระชับกอดเรือนกายน่ามองแน่นขนัด ที่ว่าใกล้ไม่ใช่แค่แบคฮยอนแต่ผมก็ด้วย ผมเร่งข้อมือถูหัวแดงปริ่มน้ำนับไม่ถ้วนหวังผลักอีกคนให้ถึงจุดหมายไปก่อน เพราะดูท่าสภาพเขาน่าจะแย่กว่าผมมาก
"ฮ๊ะ... อื้อ... อ้า อ๊า...ฮะ"
เป็นไปตามคาด ความตึงเครียดถูกปล่อยออกมาอีกครั้งเต็มมือผมที่ยังกำและบีบเคล้นแบคฮยอนน้อยให้ค่อยๆ สงบลงพร้อมน้ำเหนียวเลอะบนที่นอน หัวทุยพิงมาซบขมับผมแล้วหอบหายใจให้ทันความต้องการของปอด ผมข่มใจเฝ้าดูเขานอนหลับตาหมดแรงได้ไม่นาน ส่วนที่ฝังไว้ก็เริ่มประท้วงปวดตุบ สุดท้ายต้องรั้งสะโพกผายไว้มั่นตอกตัวตนกระชั้นอีกครั้งเพื่อหาทางปลดปล่อยตัวเอง
"ซู้ด...ไม่ต้องเกร็ง มันรัดแน่น แค่นี้ก็ฟิตพอแล้ว"
"อึก! คุณทำ...แรง"
"จะเสร็จแล้ว เชี่ย! อ่า... แบคฮยอน อื้อ..."
"ฮ่ะ... ฮืออออ"
"อะ อาห์"
สวรรค์จ๋า...
หัวขาวโพลนเหมือนกระโดดลงมาจากตึกสูง มันเต็มไปด้วยความหวิวแต่ก็สุขสมซะมากกว่า รูเปิดปลายแท่งทู้ฉีดพ่นน้ำเชื้อฝากไว้ในตัวแบคฮยอนทั้งหมด ผนังนุ่นตอดเป็นจังหวะเหมือนจะช่วยรีดของเหลวไม่ให้เหลือตกค้างในร่างกายผมเลยสักหยด ร่างกายแบคฮยอนโคตรวิเศษเลยให้ตาย โชคดีฉิบหายที่ได้อีหนูมาครอบครอง
แต่เดี๋ยว! นี่กูเคลิ้มจนลืมอะไรไปหรือเปล่า?
ไหนว่าจะดึงออกทัน แล้วจัดเต็มจนหลั่งในคือแระ?
"กูพลาดจนได้" นึกโทษตัวเองนิดหน่อยที่เผลอเรอ แต่อีกใจก็แอบยืดอกหน่อยๆ ที่ทำหน้าที่ผู้ชายอย่างครบสูตร
เอาน่า ก็ของเขาดีขนาดนี้ใครจะอดใจไหว
แบคฮยอนยังนอนอยู่ในอ้อมกอดผมไม่ไปไหน เขาไม่ยอมลืมตามามองผมเลยหอมหางคิ้วและเกลี่ยปอยผมเกะกะปิดแก้มสวยออกให้ กลิ่นตัวแถวซอกคอน่าให้ผมซุกไซ้แต่ก็ทำตามใจแค่ไม่นาน พยายามยกหัวขึ้นมองส่วนเชื่อมต่อกำลังขับน้ำจากภายในไหลย้อนแก่นกายผมออกมา แน่นอนว่าผมยังไม่อยากถอนตัวออกจากเขา แต่ภาพรอยจีบบวมช้ำถูกขยายใหญ่เท่าขนาดแท่งเอ็นก็เริ่มทำให้ใจผมกระตุก
นอกจากใจแล้วไอ้ลูกชายนี่แหละที่มีอาการกระตุกขยายขึ้นมาอีกรอบ
"อือ... คุณ ไม่เอาแล้ว..." แบคฮยอนรู้สึกได้ทันทีที่กลางกายผมพองคับทางรักเลยปฏิเสธออกมาอย่างน่าเห็นใจ
"นิดนึงนะคะ ป้อนน้ำอีกรอบ จะได้สบายตัว"
"อ๊ะ ฮ้ะ คน...ใจร้าย"
โดนด่าแล้วก็ทำได้แค่หอมแก้มชื้นเหงื่ออ้อนดีๆ กับคนตัวเล็ก ขณะที่อวัยวะเบื้องล่างเริ่มเคลื่อนไหวเข้าออกเนิบนาบเป็นการเริ่มต้น จะบอกว่าเห็นแก่ตัวก็ไม่ผิด แต่ของมันเคยได้แล้วจะห้ามใจไม่เอาอีกมันก็ยากไป ของแบบนี้ทนได้ก็ทน ทนไม่ได้ก็ฟ้าเหลืองแค่นั้น...
ถามว่าจะยาวไปไหน ก็จะตอบว่ายาวให้เท่าพริกป๋าอะค่ะ
ถามว่าจะหื่นไปไหน ก็จะตอบว่าหื่นให้เท่าครึ่งหนึ่งของป๋าอะค่ะ
แต่ไม่ว่ายังไงอิป๋าคลเฬวจะไม่บาปเพียงลำพัง
เราจะบาปไปด้วยกัน ฉันและเธอ
GO! ⏩ Dek-D
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น