NC #เทคโนเซเยสฮบ
ขับรถต้องมีใบขับขี่ ขับพี่มีแค่ใจก็ไปถึง
[Special 2/2]
“กูมีอารมณ์ว่ะฮยอน”
คนฟังน้ำเสียงกระเส่าของผมกำลังอึ้งสนิทศิษย์โนจอน ดูท่าปอยหวานคงสติหลุดหลังได้ยินความรู้สึกจริงวิ่งแสกหน้าเข้าให้ เปิดทางให้มือซนถือวิสาสะวางบนสะโพกผายนวดเฟ้นตามส่วนเว้าส่วนโค้งเร้าอารมณ์เขาสักหน่อย
“อ้ะ! บีบก้นแรงเอาเกรดสี่เหรอไอ้ฉิบหาย นี่มันห้องเก็บของยังจะใจบาปลงอีก”
“ศีลข้อไหนห้ามเอาเมียในห้องเก็บของเหรอ” ผมเริ่มรุกหนักไล่หอมแก้ม หอมคอ ลูบคลำไปทั่วตัวเล็กที่ดิ้นขัดขืน
“ไม่บาปแต่หัดกระดากบ้างเถอะเพื่อนกูก็อยู่”
“กูไม่ได้เชิญพวกมันมานี่ ฉะนั้น...โนแคร์”
“หน้าด้าน อือ” ท้ายทอยคนตรงหน้าถูกดึงเข้ามาประกบปากจบคำด่าเดี๋ยวนั้น แน่นอนว่าฮยอนไม่ได้ยินยอมพร้อมใจ แต่เมื่อบังคับดูดดึงกลีบปากซ้ำๆพักใหญ่อาการตึงเครียดก็เริ่มผ่อนคลาย
ลิ้นชื้นทำตามคำร่ำร้องภายในเพื่อกอบโกยรสฉ่ำหวานจนพอใจ เรื่องที่เคยโกรธเคืองหายวับทันตาเพียงใช้จูบเข้ามาประนีประนอมยอมความ แต่ยังไงเขาก็ต้องรู้ไว้ว่าความผิดนี้มันไม่ควรเกิดขึ้นอีก
“อย่าทำอีก เห็นใจคนที่เขาห่วงมึงบ้าง” เอ่ยแผ่วเบาหลังผละจากปากบวมเห่อเพียงช่องลมผ่าน ตามด้วยกดจูบกลางหน้าผากย้ำชัดว่าผมรักเขาแค่ไหน
“ไม่ทำแล้ว อ้อนนะ หายโกรธได้เปล่า” ตัวดีที่ถูกปราบกำลังปรือตาหอบหายใจได้แต่เลี่ยงไปมองมือตัวเองที่กำอกเสื้อผมซึมๆ ก่อนซบหน้าลงบนบ่าให้รู้สึกถึงลมหายใจอุ่นผ่านเนื้อผ้ามาโดนผิว
“ได้สักทีสัญญาจะหายโกรธ”
“ไอ้บ้า”
ผมยิ้มร้ายเมื่อได้ยินน้ำเสียงขวยเขินนั่น ความน่ารักของแฟนตัวดีกระแทกอกจนไม่อยากเสียเวลาพร่ำให้มากความ
ไม่นานที่ผมเอาแต่จ้องตาเป็นประกายตรงหน้า บางอย่างค่อยๆดึงดูดให้เบียดริมฝีปากเข้าหากันช้าๆ ขบเม้มความนุ่มนวลบนปากอิ่ม กระทั่งอดใจไม่ไหวต้องแทรกลิ้นไปเกี่ยวรัดอวัยวะเดียวกันในโพรงปากระอุ ซึ่งผลตอบรับจากลิ้นเล็กก็เป็นที่น่าพอใจ ทั้งกระดกรับรูดไล่สอดเข้าหาและเป็นฝ่ายรุกกลับมาในบางช่วง
ร่างบางโดนดันจนชิดชั้นวางของเมื่อจูบมีแววยืดเยื้อ แขนเรียวยกคล้องคอปล่อยให้ลิ้นเราสัมผัสกันลึกซึ้ง ในบรรยากาศแสนโรแมนติกคงชวนเคลิ้มกว่านี้หากแบคฮยอนไม่จับสังเกตมือจอมซนที่มุดเข้าไปใต้ชายเสื้อนักเรียนตัวใหญ่เขาได้
“ฮุนอื้อออ ล้วงหาพ่อมึง ฮึก เหรอ”
“เสียงสั่นเเบบนี้ฝืนใจห้ามหรือเปล่า”
คนโดนแซวหน้าแดงกัดปากแน่นแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ขณะผมลากนิ้วตามชายโครงวนขึ้นถึงแผ่นอก สะกิดติ่งนูนกดและบีบทั้งสองข้างจนฮยอนต้องเกร็งตัวแอ่นอกรับปลายเล็บที่
“ฮ้ะ”
ลำคอขาวขึ้นรอยแดงหลังผมปล่อยคมเขี้ยวออกย้ายมางับตุ่มไตแข็งสู้ลิ้นผ่านเสื้อสีขาวของปอยหวานแทน ร่างเล็กผวานิดหน่อยรีบคว้าเส้มผมผมไว้แน่น ทั้งขยำทั้งจิกทึ้งตามความเสียวของลิ้นที่จงใจเขี่ยเลียเป็นจังหวะเดียวกับการเคลื่อนไหวนิ้วบนอกอีกข้างไม่ให้น้อยหน้ากัน
ข้างขวาโดนรัวลิ้นเร็วๆผ่านเสื้อ ส่วนข้างซ้ายถูกบีบคลึงจากมือที่ล้วงเข้าไปสัมผัสผิวเนียนโดยตรง
“บอกไม่จำ เสื้อนักเรียนมันบางไม่รู้จักใส่เสื้อกล้ามข้างใน” แกล้งเป่าลมบนรอยชื้นน้ำลายที่เฝ้าขบกัดจนเนื้อผ้าชุ่มแนบผิวเห็นวงจุดสีเข้มดันเด่นสะดุดตา
“มันร้อน”
“เวลาเหงื่อออกคงเห็นไปถึงไหนต่อไหน”
“ยุ่งไรกับหัวนมกูเล่า”
“กูเป็นคนดูดกูเห็นได้คนเดียว”
“ไอ้ขี้หวง ฮะ! เสียว”
ปอยหวานยามนี้น่ะน่ารักสุดๆไปเลย สายตาหวานเยิ้มมือหนึ่งขยำเส้นผมผม อีกมือพยายามรั้งข้อมือไม่ให้ผมรูดซิปเฉียดส่วนที่โป่งพองขึ้นมา แต่ไม่ว่ายังไงเขาก็หยุดผมไม่สำเร็จ เพราะตอนนี้ขอบกางเกงถูกแบะออกจากกันโชว์ชั้นในสีเทานูนเป็นรูปเป็นร่างตามขนาดแท่งของเจ้าตัว
“เห็นชวนเล่นเกมเศรษฐี แต่กูอยากเล่นอย่างอื่นมากกว่า ตามใจหน่อยดิ”
“อ อะไร”
ผมยิ้มร่าแล้วหันไปกระตุกผ้าคลุมสีขาวที่ถูกใช้คลุมวัตถุบางอย่างไม่ใกล้ไม่ไกลลงไปกองกับพื้น สิ่งที่พบเป็นเก้าอี้ม้าโยกของพ่อฮยอนที่วันก่อนผมเพิ่งช่วยยกมาไว้ในนี้ ด้วยเหตุผลเพราะไม่ค่อยมีใครใช้ตั้งไว้ก็เกะกะบ้าน
“ขี่ม้า”
“อย่าบอกว่ามึงจะ...?”
“เราสองคนบนเก้าอี้โยก... กูเป็นม้า... มึงเป็นคนขี่... รับประกันว่าม้าตัวนี้จะส่งมึงให้ถึงถี่ๆ ไม่ดิ! ถึงที่ต่างหาก :)”
ประโยคทะลึ่งกำลังเรียกสีแดงจัดบนแก้มใส และก่อนที่คนตัวเล็กจะปริปากด่า ผมก็ฉวยเอากรอบหน้าจิ้มลิ้มมาต่อบทรักที่ค้างคาไว้ให้มันสมบูรณ์
“อื้มมมม”
ฮยอนถูกดันไปนั่งบนม้าโยกกำลังหน้าตาตื่น แต่ยังยอมให้ผมรูดเสื้อออกทางหัวไม่อิดออด เมื่อท่อนบนเหลือแค่ตัวเปล่านั่นโคตรเย้ายวนให้ผมซุกหน้าเข้าหาลำคอขาวใช้ฟันกัดเนื้อนิ่มเบาๆพร้อมกับลากลิ้นเลียต่ำลงมาหาช่วงกลางลำตัว
ผมลดตัวนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาฮยอน มีแวะหยุดมองพุ่งกะทิน้อยด้วยความเอ็นดู พลางช้อนตาดูสีหน้าเคลิบเคลิ้มอีกฝ่ายระหว่างแตะริมฝีปากจรดลงเหนือสะดือ ต่อด้วยใช้สันจมูกถูไล่สลับจูบซับต่ำลงเรื่อยๆ กระทั่งถึงขอบชั้นในที่เริ่มเปียกเป็นดวงจากน้ำปลายแท่งเอ็นด้านใน ตอนนั้นเองที่แววตาแสนยั่วยวนยอมสบตาผมเหมือนจะสื่อสารอย่างให้รับรู้
“มองแบบนี้ปอยหวานอยากให้ฮุนช่วยทำให้แข็งกว่านี้เหรอ”
“ปากหมาเดี๋ยวกูก็ไม่ให้เอาซะดีแมะ”
ไอ้ตัวแสบบีบปากผมยู่ขึ้นและเป็นฝ่ายโน้มตัวมากระแทกจูบซะเอง คนถูกแหย่จนหัวร้อนดึงดันส่งลิ้นแทรกผ่านโพรงปากป้อนรสหวานมาให้ไม่ลดละ อวัยวะชื้นหยุ่นกำลังกวาดเกี่ยวพัวพันอย่างอยากเอาใจ แต่บางครั้งก็รู้สึกถึงอารมณ์เอาแต่ใจได้ในเวลาเดียวกัน คนอะไรกลบเกลื่อนความเขินด้วยจูบดุเดือนร้อนแรงขนาดนี้
ยิ่งจูบความต้องการยิ่งทวีคูณ ยิ่งจูบเสื้อผ้ายิ่งหลุดลุ่ยแทบไม่เหลือติดตัว
ผมจัดท่าทางการนั่งของฮยอนบนเก้าอี้โยกให้ชันขาอ้ากว้าง หลังทำการถลกกางเกงนักเรียนรวมถึงชั้นในลงถึงข้อเท้าในคราวเดียว จากนั้นก็ลากฝ่ามือไปตามขาอ่อนสำรวจผิวขาวแยงลูกตาอยู่นานทำเอาต้องเลียปากน้ำลายสอ แล้วจู่ๆภาพความหลังก็แว็บเข้ามาให้ย้อนนึกถึง
“อยากรู้มั้ยวันที่กูเอาเจลประคบตาไปให้ กูทำอะไรตอนมึงหลับ”
“อย่าคิดแม้แต่จะเล่า! กูรู้หมดทุกอย่างแหละ มึงมันโรคจิต”
“ทำไมรู้”
“ทิ้งคาบน้ำลายไว้เต็มกางเกงขนาดนั้นปะไอ้หื่น”
“ช่วยไม่ได้อยากยั่วเอง”
“ยั่วหน้ามึงอะ กูนอนของกูอยู่ดีๆ”
“แน่ใจ? มึงไม่ได้ฝันเปียกถึงกูเหรอ เห็นละเมอเรียกชื่อไม่ขาดปาก”
“ได้ยิน...!?”
“ได้ยินตั้งแต่ที่ขอให้กูกอดปลอบมึงแรงๆแล้ว”
“อิสาดดดด น่าอายเหี้ยๆ ฝันลามกไม่พอเสือกละเมอพูดออกเสียงอี้ก เอาหน้าไปไว้ไหนได้บ้างเนี่ย” ตาเรียวหลับปี๋รีบเอามือปิดหน้าซ่อนแก้มแดงแป๊ดไว้ใต้สองอุ้มมือน้อย
คงจะอายแทบกลั้นใจตายเลยสินะปอยหวานคนแมน
“เอาหน้าไว้ที่เดิม แล้วเอาตรงนี้...มาให้กู” สายตาเลื่อนมองแท่งชมพูขนาดเหมาะมือกระตุกดุ๊กดิ๊กยั่วยวนให้ลงลิ้นบนปลายมนเป็นการทักทาย
“ฮึก มันเย็น ล เลียดีๆดิ๊”
“สั่งจัง วันนั้นอะมึงเสร็จได้เพราะลิ้นกูเลยนะ ไม่เห็นขอบคุณสักคำ”
ผมยิ้มร้ายกดข้อมือสองข้างฮยอนติดกับที่เท้าแขนเพราะคนตัวเล็กดิ้นพลาดถดสะโพกหนีสัมผัสชื้นที่ชโลมส่วนหัวทู่ แต่ผมไม่ละความพยายาม ยังคงอ้างับท่อนแข็งผงกไม่อยู่นิ่งเข้าปากให้สิ้นเรื่องหลังทุลักทุเลตามเลียฮยอนน้อยโดยไม่มีมือช่วยจับมาพักใหญ่
“ไม่ อ๊า...” แผ่นอกขาวผ่องแอ่นยกบิดไปมาเหมือนจะไม่ไหวทุกครั้งที่โดนรูดปากขึ้นลงเร็วๆ แถมฟันคมยังครูดรอยหยักหลายครั้งหลายคราว เห็นแบบนั้นผมยิ่งทรมานเขาด้วยการดูดแรงๆจนดังจ๊วบ ก่อนจะคายแท่งร้อนเปลี่ยนไปกัดเม้มสองถุงนุ่มนิ่มด้านใต้ต่อ “เสียว ฮุนเค้าเสียว”
เจ้าของตาน้ำผึ้งอ้อนวอนเสียงสั่น เขาคงกำลังทรมานอย่างหนักในระหว่างที่ผมใช้ปากเล่นงานถี่ๆ ข้อมือถูกตรึงเกร็งจิกเนื้อไม้เก้าอี้โยกจนเส้นเลือดหลังมือนูนปูด เวลานี้ได้ยินแต่เสียงครางฮือตามจังหวะรัวลิ้นรอบรูเปิด กระทั่งมีน้ำใสขับมาเคลือบปลายมนเงาวับถึงเริ่มแน่ใจว่าฮยอนใกล้จะถึงเต็มที
แต่ถ้ายอมให้ถึงง่ายๆก็ไม่เรียกว่าทำโทษสิ
“อยากได้มากกว่านี้มั้ย?” สบตาวาวแล้วเอ่ยถามทั้งที่รู้คำตอบดีแก่ใจ และแน่นอนว่าปอยหวานก็พยักหน้ารับ
“อะ อื้อ”
“อ้อนสิ”
ฮยอนขมวดคิ้วก่อนกัดปากลังเลนิดหน่อยแต่ก็ยอมรับออกมาตรงๆ เรียกรอยยิ้มได้ใจผมไปอีกหนึ่งดอก
“เข้ามา...เข้ามาในตัวเค้านะ”
ฟอดดดด
“น่ารักมาก แต่บทลงโทษมีอยู่ว่า...” ต้องห้ามใจดึงจมูกถอยห่างพวงแก้มที่เพิ่งยืดตัวไปหอมฟอดใหญ่ เพื่อบอกเรื่องเสี่ยงตีนที่อาจทำผมหูชาไปทั้งอาทิตย์ “ถ้าอยากได้ต้องทำเอง :)”
“น นี่หลอกให้กูอ้อนสงสัยอยากหายใจวันนี้วันสุดท้ายสินะ”
ว่าแล้ว
“ไม่ทำก็ไม่ทำ แต่งตัวออกไปหาเพื่อนมึงเดี๋ยวนี้เลยยังได้” ผมปล่อยข้อมือฮยอนที่กดไว้แล้วลุกยืนเต็มความสูงทำท่าจะเดินหนี แต่แล้วขาเรียวก็เกี่ยวท่อนขาผมไว้ก่อนไอ้ตัวแสบจะกระชากคอเสื้อผมล้มไปนั่งบนเก้าอี้แทนมัน
เหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมากจริงๆ แล้วถามว่าหลังจากนี้ปอยหวานทำอะไรต่อ?
“ใครสั่งสอนให้เลียจนกูของขึ้นแล้วเมินกันแบบนี้ห๊ะ ไร้มารยาท”
ไม่มีไรมาก เขาก็แค่ย้ายขึ้นมานั่งคร่อมตักผมในสภาพล่อนจ่อน แถมยังเอาก้นถูไปถูมาท้าทายของแข็งในกางเกงผมอีกด้วย
เหิมเกริมใหญ่แล้วนะปอยหวาน
“กูไม่อยากบังคับมึงหรอกถ้าไม่เต็มใจ”
“หน๊อยยยย สะดีดสะดิ้ง รู้ทันเหอะว่าแกล้งให้กูขึ้น”
“ก็กูชอบเวลามึงทำให้นี่ แต่ถ้าจะใจร้ายกูคงทำอะไรไม่ได้” ผมพูดเหมือนเป็นคนดีแต่มือนี่เลื้อยโอบสะโพกบนหน้าขาขยำบีบตามใจ แต่สีหน้ายังคงตีมึนทำซึมเรียกร้องความเห็นใจจากแฟนตัวน้อยสุดพลัง
“มารยาฉิบหาย”
ไม่รู้มีใครเคยบอกปอยหวานมั้ยว่าเขาเป็นพวกปากกับใจไม่ตรงกันโพดๆ ทำเป็นหงุดหงิดปากก็ต่อว่าไม่ขาดคำมือน้อยกลับจัดการรูดซิปพาหนอนยักษ์ผมออกมาชักเล่นนอกกางเกงหน้าตาเฉย แล้วผมจะทำยังไงได้นอกจากเอนหลังพิงเก้าอี้นั่งอมยิ้มรับชมว่าฮยอนจะสร้างความหรรษาได้มากแค่ไหน
“ซี๊ดดดด ฮยอน!”
“เจ็บ อ้าาาา”
หัวใจหล่นไปตาตุ่มทันทีที่สะโพกผายสวมลงมาตรงปลายเอ็นเนื้อที่เพิ่งถูกมือเขานวดให้แข็งขืนเต็มที่ได้ไม่นาน นี่ไม่คิดจะค่อยเป็นค่อยไปเลยหรือไง ใจร้อนจนเราต่างคนต่างหลุดเสียงแห่งความเสียวออกมาพร้อมกันแบบนี้
“ใจร้อนจังวะหะ หื้ม”
“ม มึงดัน...ดันเข้ามา”
ฮยอนโผกอดคอแน่นใบหน้าน่ารักซุกซบไม่ห่างลำคอผม แถมรัวตีหัวไหล่ขอร้องให้ผมเป็นฝ่ายผลักดันส่วนค้างคาให้ผ่านรอยจีบคับแน่นนี้ไป ซึ่งผมเองก็ไม่ขัดศรัทธาอันแรงกล้าซะด้วย รีบจ่อปลายป้านถูไถกับจุดสำคัญเพื่อขยับเบียดยัดเยียดเข้าไปช้าๆ แน่นอนว่ามันเข้าไปทีละนิดจนมิดหัวแต่คงอีกยาวไกลหากจะหวังให้มิดแท่ง
“อ๊ะ!”
“โทดๆ มองไม่เห็น” ผมยิ้มเจื่อนสารภาพผิดกับคนหน้ามุ่ยที่พลาดสวนเอวดันท่อนอุ่นหลุดเลยถูร่องก้นไปทางด้านหลังซะได้
“มึงแม่ง! ทำเองก็ได้วะ”
แม่ยอดยาหยีของผมเริ่มหัวเสียแล้วล่ะ เขาเอื้อมจับแก่นกายโตเต็มวัยชิดปากทางพร้อมกดสะโพกกลืนน้องผมเข้าไปได้ครึ่งทางร่างเล็กก็หยุดพักสูดหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะแยกเข่ากว้างกว่าเก่าเพื่อถดตัวลงมาจนสุด ความวาบหวิวจึงเริ่มต้นจากตรงนี้
“ขี้ตอดสัดๆ อ่าห์”
“โทดตัวเองสิ เสือกเอามาเยอะแยะจนใหญ่ขนาดเนี่ย”
“ภูมิใจที่ได้แฟนใหญ่ก็ยอมรับเถอะ”
“คิดดีไม่เคยดะ อ้ะ! อย่าสวนมามันเจ็บ”
“ขยับที ตัวรัดเค้าแน่น ยังไม่อยากแตกตอนนี้”
ต้องบอกอย่างหนึ่งคือเวลามีอะไรกันผมกับฮยอนชอบเรียกสรรพนามมุ้งมิ้งเพื่อเพิ่มความลื่นไหลของอารมณ์ แม้เก้าสิบเปอร์เซ็นต์จะทะเลาะกันซะเยอะ แต่คำหวานนิดๆหน่อยๆก็ช่วยให้เอ็นโดรฟินพลุ่งพล่านทั่วร่างได้เหมือนกัน
“อ๊า ฮะ ฮื้ม”
เอวเล็กบดสะโพกครอบงำเอ็นอุ่นเสียดสีภายในทางรักเชื่องช้า น้ำหนักสะโพกเคลื่อนไหวพลอยให้ม้าโยกโยกตามจังหวะเร่าร้อนกลายเป็นสองแรงบวก ปอยหวานดูกังวลนิดหน่อยกับแรงโยกเก้าอี้ที่เพิ่มเข้ามาทำให้เขาทรงตัวบนหน้าขาผมลำบาก แต่พอร่างบางปรับตัวได้อะไรมันก็ลื่นไหลไปซะหมด
โดยเฉพาะตรงส่วนเชื่อมต่อ มันเข้าออกลื่นไหลจนร้อนรุ่มจะระเบิด
“ร้อนจัง ถอดเสื้อให้หน่อย” ผมจูบปลายคางมาถึงลำคอหอม มือสองข้างกอบกุมก้นอวบประคองตัวเล็กระหว่างฮยอนช่วยแกะกระดุมเสื้อนักเรียนให้ทีละเม็ด กระทั่งเสื้อถูกเหวี่ยงไปตกไหนสักมุมของห้อง
“เอาออกก่อนเดี๋ยว อื้อ ถอดกางเกงให้”
“ไม่อยากถอด”
“มันจะเปื้อน”
“ไม่ใช่กางเกง หมายถึงของกูในตัวมึงอะ ไม่เอาออกได้ปะกำลังฟิน”
ผมอมยิ้มถือโอกาสเสยท่อนเอ็นลึกๆจนปอยหวานเงยหน้าซูดปากบิดสะโพกแข้งขาสั่น ผมพยายามดึงเขามากอดปลอบแต่พอเนื้อตัวหายตัวสั่นทางรักกลับตอดสู้ถี่ยิบทำเอาผมห้ามใจออมแรงไว้ไม่อยู่
“อ้ะ ฮุนแรงๆเค้าเสียว”
“ขอมางี้อ่อนโยนไหวก็บ้าแล้ว”
“อ๊า อ๊ะ หื้อ ฮือออ”
จ๊วบ!
ตุ่มไตถูกดูดยืดติดปากและหลุดออกจนเกิดเสียง ยอดอกแดงจ้ำขึ้นรอยฟันเพราะผมกัดระบายอารมณ์วูบวาบที่กลางกายโดนบีบรัดแทบบ้า ฮยอนลืมตัวครางไม่เป็นภาษาและรีบยกมือปิดปากกลัวไอ้พวกข้างนอกจะได้ยินเอา
“รักว่ะ” จูบหัวไหล่เนียนสองแขนสวมกอดลูบไล้ทั่วแผ่นหลังแคบที่ตั้งหน้าตั้งตาขย่มตัวเร็วขึ้น
ผมโคตรมีความสุขเลยให้ตาย ถ้าเข้าไปนั่งในใจฮยอนได้คงดี อยากรู้จังว่าเขาจะมีความสุขแบบเดียวกันมั้ย
“กูไม่บอกรักคืนหรอกนะ มันเชย”
ปอยหวานว่าจบก็วางมือกุมแก้มผมก่อนทาบริมฝีปากบดจูบหนักหน่วง ขณะเดียวกันมือก็ค่อยๆเลื่อนผ่านลำคอไปหยุดคลึงวนรอบยอดอกผมจนมันแข็งสู้นิ้ว การกระทำวาบหวิวของตัวแสบทำเอาใจเต้นผิดจังหวะหลายต่อหลายรอบ โดยเฉพาะตอนนี้ที่ปากบางถอนจูบหันไปเพลิดเพลินกับการลงลิ้นเลียไปตามรอยสักกลางแผ่นอก พร้อมทั้งวาดนิ้วเป็นรูปหัวใจตรงอกข้างซ้ายผมอย่างนั้น
นี่เป็นวิธีบอกรักแบบไม่เชยของท่านฮยอนผู้เกรียวกราดงั้นสิ?
ร้ายกาจ
“ติดใจรอยสักกูแล้วใช่มั้ยล่ะ” ผมลูบหัวทุยอย่างรักใคร่ หากไม่ติดว่ากำลังซ่านเสียวกับความชื้นเย็นแถวรอยสักบนหน้าอก ผมคงดึงเจ้าแมวยั่วสวาทขึ้นมาปล้ำจูบให้หายมันเขี้ยวสักสามสี่ยก
“อื้อ ติดทั้งใจ...ติดทั้งกาย”
ตาเรียวหรี่เหมือนให้ท่าก่อนช้อนมองระหว่างอ้าปากกัดเน้นๆบริเวณตุ่มไตไวสัมผัส ผมนี่พาลขนลุกขนชันหลังโดนรุกหนักไม่ได้เตรียมใจ ปกติไอ้หน้าที่เล้าโลมมันเป็นของผมซะส่วนใหญ่ พอกลายมาเป็นฝ่ายคล้อยตามบ้างไอ้แท่งเนื้อในช่องทางจึงถูกกระตุ้นให้พองขยายใหญ่กว่าเก่า ห้ามไม่ได้ต้องสวนกายกระแทกหาไออุ่นในทางแคบ และย้ำจุดกระสันซ้ำๆให้คนนำเกมสุขสมไปพร้อมกัน
“มากกว่านี้กูตายแน่ฮยอน แค่นี้ก็เสียวไปทั้งหัวแล้ว อ่าห์”
“กะ กูเด็ดล่ะสิ”
“เออ แฟนกูโคตรเด็ด”
ร่างบางพอใจในคำตอบจนโน้มมาหอมแก้มทั้งซ้ายขวา จากนั้นเราก็สบตากันเนินนานขณะที่ช่วงล่างยังเคลื่อนไหวเร่าร้อนโดยมีเก้าอี้ม้าโยกที่นั่งเป็นอุปกรณ์ส่งเสริมให้กิจกรรมเข้าจังหวะสนุกและท้าทายคูณสอง
“ฮ่าอ๊ะ เข้ามาลึกๆ”
ยิ่งฮยอนเรียกร้องเลือดในกายยิ่งพลุ่งพล่าน
ยิ่งผมสอดใส่ลึกสุดผนังอุ่นยิ่งตอดตุบเกินรับมือ
“กูทำให้” กำเอ็นน้อยคนบนตัวให้เลิกตีกับหน้าท้องผมแล้วมาสนุกกับฝ่ามือชักรูดตามความยาว สลับกับขยี้นิ้วโป้งจี้ที่ปลายซึมน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งร่างเล็กเองมีอันต้องเบียดก้นหมุนวนรับจังหวะรูดรึงลำกายตามไปด้วย
“ดีจัง... อื๊มมมม ใกล้แล้วฮุน” ใบหน้าเห่อแดงพรมไปด้วยเม็ดเหงื่อกำลังถึงอารมณ์อย่างเต็มที่ หุ่นบางเคลื่อนไหวไปพร้อมม้าโยกเหมือนกำลังโล้ชิงช้าเล่นยังไงอย่างงั้น
ในจุดที่เชื่อมเราไว้เริ่มร้อนฉ่าเพราะอวัยวะแข็งแกร่งผมทิ่มแทงเข้าออกไม่หยุด จนแอบเห็นว่าปากทางเข้ากำลังแดงช้ำน่าสงสาร แต่ให้หยุดทำหยุดมองภาพลามกตรงหน้าคงไม่ง่าย ใครจะอยากละสายตาตอนที่ฮยอนน้อยในมือคายน้ำเป็นสายยืดหยดลงบนหน้าท้องผม ต่อให้เขาไม่พูดว่าใกล้จะเสร็จร่างกายมันก็ฟ้องอยู่แล้วว่าบทรักเรากำลังจะถึงเส้นชัย
“ควรเปลี่ยนชื่อเฟสใหม่เป็น‘ปอยหวานผู้เซ็กซี่จักจี้หัวใจ’ได้แล้วนะ”
กระซิบล้อแนบใบหูก่อนแหย่ลิ้นลงรูหูตื้นจนอีกคนหดคอหนี ข้อมือด้านล่างยังคงขยับขึ้นลงบีบนวดแท่งให้คนรักไม่มีแรงตก กระทั่งเขาทนต่อไปไม่ไหวความรู้สึกสุดท้ายคือกายขาวผ่องกระตุกเฮือก ก่อนน้ำนมขุ่นจะกระฉูดเกลื่อนเต็มหน้าท้อง บางส่วนก็ไหลลงเปื้อนกางเกงนักเรียนผมเป็นดวง
“อ๊ะ ฮึก! อ่าห์...”
“เลอะกางเกงอย่างที่มึงบอกจริงๆด้วย” ยิ้มน้อยๆขณะเช็ดเหงื่อออกจากกรอบหน้าแฟนที่รัก หลังสิ้นฤทธิ์จนทิ้งหัวมาพิงหัวไหล่ผมหอบหายใจนานสองนาน
“รีบ...รีบๆทำให้เสร็จดิ๊ ก กูเหนื่อย”
“ไรอะ แตกก่อนแล้วสั่งใหญ่”
“สัด! กูยังมีแรงเหลือด่ามึงได้นะบอกก่อน” ผมขำพรืดทันทีเมื่อวิญญาณฮยอนคนแมนเข้าประทับร่างอีกครั้ง แก้มแดงระเรื่อหายใจตัวโยนขนาดนั้นยังอวดดีจนน่ากระแทกใส่ให้ร้อง “โอ๊ย! ไอ้เหี้ยเจ็บ กูไม่ใช่ตุ๊กตายางนะโว้ย”
“ก็บอกรีบ”
“กวนตีน ฮึก! ย ยังจะควงเอวอีก ทำเองเลยไม่ทำให้แล้วกูเมื่อย”
“ได้ครับ ปอยหวานอยู่นิ่งๆและรัดเค้าแน่นๆแค่นั้นพอ :)”
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง อ้า อ๊ะ ฮื้ม”
ผมไม่สนว่าฮยอนจะบ่นงุ้งงิ้งยังไงเพราะความอดทนมันน้อยลงไปทุกที เขานำหน้าเสร็จไปครั้งหนึ่งเหลือแต่ผมนี่แหละยังค้างคาแข็งเป็นท่อนไม้ ลองอาศัยช่วงที่ปากกระจับพูดเป็นต่อยหอยกระทุ้งลึกและหยุดควงซ้ายขวาให้ปลายมนจูบผนังนุ่นภายในทุกซอกมุม แม้ทางรักจะตอดถี่แทบแทรกเข้าไปยากเย็นแต่จุดจุดนี้ไม่มีอะไรยากเกินกว่าสะโพกผมฝ่าไปได้
อากาศหายใจเหมือนไม่คอยพอยังไงไม่รู้ หรือเป็นเพราะผมโหมแรงใส่ฮยอนมากเกินเลยหายใจไม่ทัน แต่น่าแปลกแค่ซบหน้าลงต้นคอสูดดมกลิ่นเฉพาะตัวของคนตัวเล็ก เรี่ยวแรงมันกลับฝื้นคืนอย่างไร้สาเหตุ
“ซู๊ดดดด” สองมือแหวกแก้มก้นเปิดช่องทางให้กว้างตอนดึงท่อนเอ็นออกเกือบหลุดแล้วจ้วงแทงเข้ามิดลำติดต่อกันหลายหน
เสียงขาม้าโยกกระทบพื้นดังสนั่นไม่แพ้เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ท่ามกลางสภาพอากาศอบอ้าวแต่เรายังกอดกันไม่ปล่อย แม้เหงื่อโทรมกายก็ยังอยากฟัดอยากจูบไม่เปลี่ยน ผมชอบเสียงปอยหวานเวลาครางมากจริงๆ มันยิ่งทำให้ผมต้องการรังแกเขาอีก กอดเขาอีก และแสดงความเป็นเจ้าของในตัวเขาอีก
ผมอยากอยู่แบบนี้ไปแสนนาน หากไม่ติดว่าถึงเวลาต้องรีบดึงออกเมื่อจวนหลั่ง
“ฮยอน อ่าห์”
รัวมือถี่ยิบขับน้ำเหนียวให้ปลดปล่อยออกมาจนหมด โดยมีแผ่นท้องฮยอนรองรับน้ำขุ่นคาวที่ฉีดพ่นมาทุกหยาดหยด ผมรู้สึกตาพล่าหัวโล่งเหมือนลอยขึ้นสวรรค์แล้วเจอนางฟ้าเปลือยกายอยู่ตรงหน้า สัมผัสนุ่มหยุ่นที่เขาจูบมุมปากทำให้ผมยิ้มกว้างอกจะระเบิด
โคตรหลงเมียอะพูดเลย
“เดี๋ยวให้พ่อย้ายเก้าอี้ตัวนี้ไปไว้ในห้องนอน มึงว่าดีปะ?”
เดี๋ยวๆ นี่เป็นประโยคคำถามหรือประโยคชวนอ่อย
“งั้นกูคงต้องขอม่ามาเล่นม้าโยกบ้านมึงบ่อยๆซะแล้ว”
“ไอ้หน้าหนอนเอ้ย”
ปอยหวานผลักหัวผมแล้วหัวเราะในลำคออย่างรู้ทัน ส่วนผมนั้นก็รวบตัวเขาเข้ามาหอมแก้มฟอดใหญ่ ก่อนจะจ้องตาแล้วสารภาพบางอย่างออกไปตรงๆ
“เพื่อนมึงกลับเมื่อไหร่ขออีกรอบบนเตียงนะ :)”
ไปทายกันเองว่าจบประโยคนั้นผมได้อะไรกลับมาระหว่างโดนบ้องหูกับแข้งแสกหน้าหงาย
เอ๊ะ! หรือจะมีอีกช้อย...
คือได้ปอยหวานไปนอนกอด :)
บายยยยยยยยยยยยยยยย
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น